غزه، بزرگترین زندان بدون سقف جهان
سید علی بطحائی
گزافه نیست اگر ادعا کنیم که بزرگترین بازداشتگاه جهان، به طول ۴۰ و عرض ۵ کیلومتر و جمعیت یک و نیم ملیون نفر متراکم ترین جمعیت(بخوانید ندامتگاه) دنیاست.
درست است که زندگی در اسرائیل «عذاب» است؛ ولی حقیقتا زندگی در غزه، «عذاب الیم» است.
مهمترین شاهد بر این ادعا، ریختن بمب های «فسفر سفید» است که چندین بار بر سر مردم غزه هوار شده و اهالی غزه نه می دانند که این بلا چیست و نه پزشکان حاذق علاج آن را می دانند. وقتی زخم ها را پانسمان می کنند و می بندند، پس از چند روز که برای تعویض پانسمان به درمانگاه می روند می بینند که هنوز دودی سفید و بدبویی از زخم آنان بر میخیزد. این بلا بمب مرموز «فسفرسفید» نام دارد که نخستین آزمایش خود را در غزه امتحان می کند. هر بمب فسفری، محتوی حداکثر 7000سوزن فولادی ریز و تیز است که در بدن فرو می رود و پیدا کردن آن سوزن های ریز، در ام آر آی های پیشرفته هم کار راحتی نیست.
جاگذاری شهرک های اسرائیلی در مرز غزه و اسرائیل نیز حکایتی تلخ دارد. در حقیقت طراحان کشور اشغالی، خشن ترین و افراطی ترین صهیونیست ها را در مرز غزه سکنی داده اند تا این سپر انسانی زمخت، عذابی دیگر برای اهل غزه و حائلی امن برای سایر شهرک های اسرائیل(بخوانید اسقاطیل) باشد. در یادداشت پیش رو به بهانه حمله اخیر به غزه، به نکاتی در مورد سرگذشت این سرزمین که محل دفن هاشم جد بزرگ پیامبر اکرم (ص) است خواهیم پرداخت.
یکم:
فروپاشی امپراطوری عثمانی و تجزیه آن به کشورهای مستقل، یکی ازمهمترین رخدادهای سیاسی خاورمیانه در قرن اخیر به شمار می رود. پس از متلاشی شدن عثمانی، سرزمین تاریخی فلسطین به قیمومیت فاتحین جنگ جهانی اول در آمد و از زلزله شدید انحلال در امان نماند. با افول هیمنه انگلیس پس از جنگ جهانی دوم و تصمیم خروج از منطقه، سازمان ملل راه کاری برای پایان اشغال فلسطین که نزاعهای زیادی میان اعراب و صهیونیستها در آن اتفاق میافتاد ارائه داد. این بسته پیشنهادی در سال۱۹۴۷ مطرح شد که دولتهای عرب با آن مخالفت کردند. با اعلام خروج بریتانیا از اسرائیل، دول مصر، لبنان، سوریه، عراق و اردن به همکاری سایر جهان عرب به جنگ با اسرائیلیها پرداختند. در اثر این نبردها فلسطینی ها فقط توانستند کرانه باختری و شرقی رود اردن و بیتالمقدس شرقی و غزه از فلسطین که تحت قیومیت انگلیس را در اختیار خود قرار بگیرند. مصریها غزه و چند نقطه دیگه در جنوب فلسطین را تصرف کردند و اردن و عراق کنترل نواحی اطراف رود اردن و ارتفاعات مشرف بر آن و بیت المقدس شرقی را در اختیار گرفتند. فورا در این دو منطقه اردوگاههای زیادی برای اسکان فلسطینیهای بی خانمان ساخته شد. عملا این زورآزمایی میان اعراب و اسراییلیها مرزهایی را بهوجود آورده تقریبا مورد قبول کسانی است که راه حل دو دولت در فلسطین را دنبال میکنند. یعنی مرزهای ۱۹۶۷.
دوم:
اعراب بار دیگر در ۱۹۶۷ به رهبری عبدالناصر با اسرائیل وارد جنگی دیگر شدند ولی اینبار در ۶ روز( موسوم به جنگهای برق آسا) متحمل چنان شکست مفتضحانهای شدند که نه تنها وجبی از خاک فلسطین آزاد نشد؛ بلکه به اندازه چهار برابر خاک در تصرف اعراب در فلسطین تحت اشغال اسرائیل در آمد. از جمله این مناطق«غزه» بود.
سوم:
در جنگ ۱۹۷۳ مصر علیرغم پیروزیهای اولیه خود نتوانست صحرای سینا و غزه را بار دیگر به دست بیاورد، هر چند که صحرای سینا بر اساس قرار داد اسلو، در اختیار مصر قرار گرفت ولی غزه که پس از جنگهای ابتدایی اعراب با یهودیان در اختیار مصر قرار داشت هیچ وقت تحت کنترل مصر درنیامد. اسراییل که اعراب را در چند مرحله شکست داده بودند، بار دیگر نسبت به قراردادهای بین المللی بی تفاوت شد و در کرانه باختری و نوار غزه اقدام به شهرک سازی کرد. تعداد ۲۱ شهرک در نوار غزه ساخته شد و جمعیت بیش از ۷ هزار نفر در سال ۲۰۰۵ در آنها اسکان داشتند.آن هم افراطی ترین و زمخت ترین صهیونیست ها.
چهارم:
تراکم جمعیت در غزه، نفوذ اخوانیها در این منطقه، اردوگاههای بیشمار، پیروزی انقلاب شکوهمند ایران، نا امیدی نسبت به نهادهای بینالمللی و قدرتهای جهانی و دولتهای عربی و تحقیر چندباره در مقابل اسراییل منجر به شکل گیری انتفاضه اول شد. در همین حین گروههای مختلف اسلام گرا در غزه اقدام از جمله حماس و جهاد اقدام به فعالیت کردند. فعالیتهای جهادی این گروهها هزینههای حضور اسراییل در این منطقه را زیاد کرده بود و اسراییلیها تلفات زیادی میدادند. مجموعهای از عوامل دست به دست هم داد که آریل شارون در سال ۲۰۰۵ تصمیم به عقبنشینی نظامی و خروج شهرکنشینان از این منطقه پس از ۳۸ سال بگیرد.
پنجم:
با اینکه اسراییل از این منطقه خارج شد ولی کنترل مرزهای زمینی، دریایی و هوایی در اختیار این کشور است و دیوارهای حایلی بین این منطقه با اسرائیل و حتی نقاطی از دریای مدیترانه اجرا شد.با خروج اسراییل از این منطقه جنبش حماس در یکی آزاد ترین انتخابات تاریخ سرزمین فلسطین توانست کنترل نوار غزه را به دست بیاورد و اقدام به سازماندهی نظامی و اقتصادی خود برند هرچند که بعد از مدتی با توافق با فتح از اختیارات حماس کاسته شد.خروج از غزه و واسپاری آن به فلسطینیان یکی از تصمیمات جنجال برانگیز آریل شارون بود که بسیاری به شدت به آن اعتراض کردند.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی مسلمنا : http://muslimna.ir/chalesh-ha/3279-2022-08-15-04-33-23.html
ارسال نظر